Verhalen van een levenswerk in de Rotterdamse haven door John Koks
SCHEEPSPAPIEREN KORA
Op de afdeling waar ik werkte werd alle stukgoed administratief aangenomen, dus alle lading die naar de stuffloods ging moest eerst langs onze afdeling om het een en ander te noteren waar het naartoe moest en van welke rederij enz. enz..
Wij hadden ook twee klanten die bier verscheepte naar guernsey en jersey, dat waren grolsch en oranjeboom, deze firma’s wisten precies hoe het werkte in de haven dus zorgde ze altijd voor 1 of 2 traytjes bier extra om bij ons neer te zetten en dan konden wij vrijdag avond gezellig een biertje pakken.
Ook onze douane ambtenaar deed mee en geloof het of niet elke dag snipperen was geen probleem voor hem maar de vrijdag was heilig voor hem dan was hij steevast op zijn karwei.
Wat ik nu opschrijf zal ik in een rechtszaal altijd ontkennen al was het alleen al dat ik mij nu wel een beetje voor schaam wat ik heb gedaan.
Het was voor mij de eerste keer dat ik de papieren (shipsbag) naar de kapitein van de kora mocht brengen en dat was een hele eer voor mij maar ook volgens zeggen de zekerheid van een uurtje gezellig borrelen met de kapitein “die zelf nog niet een vingerhoedje dronk” dus welgemutst ging ik aan boord van de kora om de kapitein de papieren te geven en om vervolgens …….
Dat liep even anders, hij dacht dat ik de taxi chauffeur was en met een dank je wel met Duits accent stond ik weer buiten en op de kade.
Geen druppel op en een illusie armer.
Eenmaal terug op de afdeling, binnen tien minuten dus, was ik best duidelijk zichtbaar teleurgesteld waarop mijn collega, die normaal gesproken de kora onder zijn hoede had, vroeg? Was het gezellig?
Ja behoorlijk zei ik komt die vent uit zeeland, ons zeeuwen bin zunig, hij pakte de papieren en liep weg ik heb nog geen dank je wel gehad laat staan een druppel obstler.
Ja dat is wel vreemd want normaal krijg je wel wat te drinken of te eten, ik zal het volgende keer wel eens vragen wat er aan de hand was dit is niets voor Eddy, zo heette de kapitein.
Verder hadden wij het er niet meer over en eigenlijk was ik het alweer vergeten toen mijn collega, drie weken later, donderdags ziek werd en ik de kora over moest nemen.
Dit hield in dat ik de aangeboden lading op de laadlijsten moest zetten en controleren of hetgeen geboekt was ook aanwezig was, en dat ik de “shipsbag” naar de kora moest brengen.
Met de deceptie van een keer ervoor in mijn achterhoofd had ik er eigenlijk geen zin in, kwam nog bij dat ik nog twee schepen had die vrijdag en zaterdag weg moesten dus best druk eigenlijk.
Het was vrijdag een uurtje of vier en het meeste was binnen dus tijd voor een biertje, onze douane ambtenaar kwam ons al waarschuwen daarvoor want hij was best wel bang dat wij het zouden vergeten.
Niet lang daarna werden de blikjes geopend en onder een proost namen wij een biertje, en nog een en nog een en no………..
Wat ik al vertelde achteraf niet slim en levensgevaarlijk natuurlijk want een ieder was met de auto.
Het was zeven uur en alles voor de kora was klaar alleen er waren nog 4 containers voor mijn klant die binnen moesten komen.
Ik ging met de shipsbag naar de kora en zocht de kapitein eddy op.
Na twee minuten zoeken kwam hij op mij af en begon zichzelf te verontschuldigen over hoe hij mij behandeld had drie weken geleden, ik dacht dat je een taxi chauffeur was.
Kom mee kom mee naar mijn hut drinken we gezellig een glaasje, zei hij, en dat heb ik geweten.
Na het vierde glas obstler had ik hem al aardig zitten en kon absoluut niet meer helder nadenken maar eddy had een ander probleem hij was eigenlijk te zwaar beladen dus wat nu?
Ich mache eine tur im hafen und wenn ich nicht umfalle dan fahre ich aus.
Ik dacht bij mijzelf het zal wel maar hoe kom ik van boord moet ook nog naar huis denk ik.
Hij maakte zijn rondje en liet mij (begeleid door een matroos) van boord springen op de kade en zette koers naar jersey.
Ik moest als eerste koers naar het kantoor zetten en dat viel niet mee.
Eenmaal op kantoor moesten er nog twee containers van de bulcon binnenkomen maar eerlijk gezegd interesseerde mij dat helemaal niks ik vond het wel best eigenlijk.
Ik was niet straal bezopen maar het zat er niet ver vanaf en ik ben naar huis gereden maar weet er absoluut niets meer van.
Ook het thuiskomen kan ik mij niet herinneren zelfs geen preek van moeder de vrouw die avond.
Nee die kwam de volgende ochtend toen ik weer nuchter was en dan komt het ook direct aan en besef je hoe dom je bent geweest.
Maandag ochtend kreeg ik nog een beetje ellende op mijn bureau, de twee containers van vrijdag avond hadden bemonsterd moeten worden.
Er zat maar een ding op wees eerlijk tegenover de douane en kijk wat er gedaan kan worden.
Het was half negen toen ik besloot om te bellen: hoi kees met john van kramer.
Ha gozer hoe is tie?
Nou eigenlijk niet zo best, heb 2 dagen een kater gehad en kwam vanmorgen hier binnen lagen er 2 documenten te wachten, 69 goed dus eventueel bemonsteren voor je.
Wat zit erin?
Snoepgoed.
Ja je weet het al he dat wil ik bemonsteren.
Kan je goed zwemmen vroeg ik?
Hoezo?
Die boot inclusief containers die vaart al midden op zee.
Hoe kan dat dan?
Ik het hele verhaal uitgelegd en kees vond het allemaal leuk en spannend en had denk ik wel een beetje met mij te doen
En ikzelf ook want als het fout ging koste dat kramer honderdduizenden guldens en mij mijn baan natuurlijk.
Kees wat denk jij ervan als ik hetgeen jij moet bemonsteren bij Appie heyn ff haal kan je toch je monster trekken, ik bedoelde dat hij het in zijn mond kon stoppen dat gebeurde eigenlijk altijd bij hem.
Ja dat is goed hoor neem dan ook die documenten even mee dan zet ik daar een draaistempel op.
Een draaistempel is een stempel met de datum van de dag dat hij gegeven word maar obsoluut niet te lezen doordat de ambtenaar er een draai aan geeft zodra de stempel het papier raakt.
Zo gezegd zo gedaan, kees had weer wat te snoepen en ik had mijn stempels.
Tussen haakjes (kees is dezelfde als guus p.)