Verhalen van een levenswerk in de Rotterdamse haven door John Koks
Einde werktijd eindelijk pensioen



De laatste maanden weken en dagen waren aangebroken en u mag weten ik was er echt helemaal klaar mee, sterker nog ik heb aan mijn supervisor gevraagd of hij niet iets kon doen met mijn werktijden op feestdagen om de laatste 6 daagse werk week te schrappen want ik kon dat echt niet meer aan, ik was het helemaal zat.
Gelukkig heeft hij dat geregeld maar dan nog de laatste loodjes die waren echt zwaar en echt super zwaar, wat ik normaal nooit zou doen als vertegenwoordiger van het bedrijf waar ik voor werk gebeurde nu wel, normaal verdedig je jouw bedrijf maar in dit geval, in mijn laatste nachtdienst, kon ik dat niet meer opbrengen.
Wat was het geval?
Als je op de Euromax kwam en je moest iets aan de balie doen bijvoorbeeld een breed transport of een lege container op halen moest je naar de 1 e etage om je rit aan te maken. Maar op mijn laatste dag, in mijn geval nacht, was de kaartlezer kapot of wat dan ook maar dat was al twee dagen, dus niet te gebruiken. Dus de chauffeur stond boven en zocht contact met de telefoon met onze balie.
Goedemorgen wat kan ik voor u doen?
Ik kom een lege container op referentie ophalen.
Ja dat is wel een dingetje dat gaat dus niet het werkt niet, ik ga even bellen ik bel u zo terug.
Nou dat was geen succes het ging niet meer in orde komen.
Ik heb de chauffeur teruggebeld dat het niet ging en hij zijn baas moest bellen. Nog geen tien minuten later, zijn baas (planner) een hoop bon Barrie, zijn naam was ook Barry, hoe is het mogelijk en ku….. bedrijf dus ik heb heel netjes gezegd als u niet normaal met mij in gesprek kan dan hang ik op ik heb ook een vader en moeder net als u.
Ja sorry u kan er ook niets aan doen maar begrijpt u dat ik hier vreselijk moe van wordt?
Ja dat begrijpt ik, advies van mij stuur een mail naar leo de ceo enmvertel wat er gebeurt,
Ik zal heel eerlijk zijn tegen u, ik kan er niets aan doen dit zijn mijn laatste twee uur van mijn werkzame carrière en ik zou zeggen laat het los dat doe ik ook.
Dat meen je niet oooowwwhhh wat fijn man, mag ik je veel plezier toewensen met je pensioen maar weet wel als je ooit weer wat wil gaan doen bij deze ben je aangenomen.
Ja leuk en fijn maar gaat niet gebeuren denk ik zomaar dus weer een gefrustreerde planner tevreden gesteld.
Het spreekwoord met stroop vang je meer vliegen dan met azijn dat klopt maar soms zijn het strontvliegen.
Maar de nachtdienst zat erop en het was voorbij, geen stress meer niet meer laat naar bed en vroeg op ik was vrij, maar de dagen daarna waren en zijn nog steeds vreemd.
Op 22 juli was het zover mijn laatste werkdag, nou denkt u die had hij toch al na de laatste nachtdienst, ja maar officieel is dit een dag dat je eigenlijk wel moet werken maar mag je dan gebruiken om al je collega’s waar je mee samengewerkt heb te bedanken en afscheid te nemen. Het laatste ben ik niet zo goed in dus heb ik het eerste ook niet gedaan.
Neemt niet weg op de laatste dag werd ik door de vrouw des huizes om 2 uur naar de deur gewezen, met de woorden: nou wegwezen en taart uit delen. Dus daar gingen we dan met taart, op naar de collega’s.
De taart was wel een dingetje, ik moest hem aansnijden en het was een taart met een foto erop, mijn operationeel manager was er ook en vond de foto prachtig. Was dit op je werk?
Ja dat klopt met werkkleding aan, voordat ik nog maar iets kon zeggen kwam mijn gewaardeerde collega Eelco ertussendoor nee dit was geen werkkleding hier was tie aan het staken kijk maar naar zijn petje “fnv in actie” dus weinig werkkleding daar is tie trouwens allergisch voor krijg tie vlekken.
Het was best gezellig en een beetje gepraat met elkaar en toen kwam mijn collega Eelco naar mijn toe dat de taxi gearriveerd was, ik had geen taxi gezien en dacht ook gelijk ik ben hier met de auto??????
Maar blijkt dat het gewoon een complot was van mijn vrouw en Eelco.
Anke, mijn vrouw, had een auto met chauffeur gehuurd om mij op te halen, het was geen normale auto maar een echte oldtimer. Niet alleen de auto ook de chauffeur trouwens.
Het was fantastisch om dat mee te maken een prachtige ouwe auto met een chauffeur die net zo oud was als de auto, en trots als een pauw, iedereen die keek zwaaide hij of gaf een klap op de claxon en hij straalde dan van oor tot oor en inderdaad ik heb er echt van genoten wat een feest om mee te maken.
Het is voorbij en dank al mijne fijne collega’s die nog verder moeten voor de mooie en leuke jaren, wij gaan lekker uit eten om mijn afscheid te vieren, al mijn niet zo fijne collega’s gaan ook mijn afscheid vieren maar dan een week later, ergens in leiden waar ik niet bij ben en de leidinggevende die moet betalen ook niet, have fun.