HOOGTEVREES

Soms zijn er momenten in je leven dat je denkt, nee daar geef ik niet aan toe, dit is er een van.

Als iets erg hoog was vond ik het niet prettig, pas veel later in mijn leven werd duidelijk dat ik hoogtevrees had, maar ik liet mij niet weerhouden om dingen te doen die de hoogte ingingen.

Zo ook die keer dat er een depot check gehouden moest worden alle containernummers moesten opgeschreven worden ook de stacks, stapel comtainers, die 5 hoog stonden en dat was vrij hoog die tijd.

Container nummers lezen die 5 hoog stonden was niet echt simpel en degene die in het midden stonden waren helemaal niet te lezen.

Oplossing iemand even op de stack zetten om alle nummers op te schrijven.

Het was half Julie schitterend weer en helder dus een prachtig uitzicht daarboven.

Laat mij maar die nummers opschrijven riep ik in een vlaag van verstandsverbijstering.

Dat heb ik geweten, om half zeven werd ik op de klamp gedropt en het waren ongeveer 60 containers die er stonden dus een half uurtje hooguit.

Wij werkte in die tijd tot 20:00 uur dus dat zou makkelijk moeten gaan.

Ik had een portofoon meegenomen en was lekker aan de gang gegaan met schrijven en zoals verwacht met een klein half uurtje klaar.

Kijk alles nog even na en roep met de portofoon de heftruck chauffeur op (ben de wijs).

Geen reactie nog een keer en nog een keer maar niemand reageerd.

Ik kijk naar de portofoon en zie tot mijn stomme verbazing dat de batterij kompleet overleden is dus niemand heeft mij gehoord.

Totaal relaxed denk ik nog ze zullen zo wel komen kijken maar dat viel zwaar tegen ik heb niemand meer gezien en om 20:00 uur ging iedereen naar huis, behalve ik dus, 5 hoog weggestacked.

Een geluk bij een ongeluk woonde de portier (beveiliging) op het terrein en deed steevast om een uurtje of 12 ’s nachts zijn rondje en ga er maar vanuit dat zelfs iemand die stokdoof was mij gehoord zou hebben.

Een uurtje of half twee was ik eraf en kreeg duizendmaal excuses maar het ergste vond ik nog dat ze tegen mijn vrouw, het thuisfront, gezegd hadden dat ik wel weer in de kroeg zou zitten en dat deed ik nooit zonder de bazin in te lichten.

Gelukkig wist mijn vrouw dat ook dus ik hoefde niets uit te leggen maar boos was ze wel op dat stelletje uislkuikens.