Verhalen van een levenswerk in de Rotterdamse haven door John Koks
HOE KWAM IK IN DE HAVEN?
Het begon allemaal bij school, voortgezet onderwijs, dat was toch niet helemaal de juiste match, niet dat het te moeilijk was, nee ik had er geen zin in koste me veel te veel vrije tijd.
U begrijpt dat ging niet goed en in de eerste klas ging het al fout, ik kon kiezen tussen de josti band of alles nog een jaar overdoen.
Ok als het niet anders is dacht ik doen we de brugklas nog een keer, met als verbluffend resultaat in de eerste helft van het jaar, uw zoon kan naar het v.w.o.
Wat dat betekende koste mij een paar weken maar ik kwam erachter “veel werk en veel leren” en daar zat ik niet op te wachten. Dus een bescheiden mavo vond ik meer dan genoeg en mijn voorbeeld, broerlief deed dat ook.
Helaas, het tweede jaar kwam ik uit in de mavo leak maar ook dat was geen succes gewoon door geen zin of verkeerde prioriteiten te stellen, in ieder geval was school niet een van de prioriteiten.
Ik kan mij nog herinneren dat ik een jaar of 14 was, in de middag had ik nederlands na 3 tussenuren. In die tussenuren was ik naar huis gegaan waar mijn broer ook was en met hele andere dingen als ik bezig was, wat dat was laat ik aan uzelf over maar ze was ongeveer een jaar of zestien, maar hij had ook bier bij een supermarkt vandaan en wel flessen van 1 liter. Als je je mond houd mag jij ook een fles bier.
Ik mocht natuurlijk niet drinken dus dan deed je het wel spannend toch?
Alleen toen ik weer in de klas zat was ik echt de enige die het leuk en of spannend vond in ieder geval de lerares niet.
Eigenlijk was dit de eerste keer dat ik het echt leuk vond op school, achteraf bleken de meningen daarover verdeeld, ik was nogal vervelend.
Eindconclusie ook de mavo werd het niet en wat nu?
Een beroepskeuze test zou de uitkomst moeten brengen en zo gezegd zo gedaan.
Vooraf moet u twee dingen weten:
- Mijn moeder zat in de zorgsector (niet alleen over mij)
- Mijn vader had in de haven gewerkt en door omstandigheden werkte hij toen bij het g.a.k. en daar werd hij niet vrolijk van.
De test was gedaan en er kwam uit dat ik in de zorg zou willen werken, alleen was dit zo overdreven naar voren gekomen dat het niet realistisch zou zijn om dit ook te doen. Achteraf begreep ik zelf dat ik het schrikbeeld van mijn vader had, jaren in de haven werken en dan bij het g.a.k. uitkomen ja dat wil niemand natuurlijk.
De man van de test keek mij aan en daarna mijn hopeloze moeder en sprak: ik denk, gezien de duidelijke keus voor de zorg,(en nu komt het) dat John het beste op zijn plaats is op de haven en vervoerschool, en dan wel de administratieve kant.
Het eerste wat ik dacht, dan moet ik g…v…d. Weer gaan leren en weet ik veel wat nog meer.
Achteraf viel dat reuze mee alle schoolboeken zijn als nieuw doorverkocht zonder erin gelezen te hebben en ik had een diploma.(buiten de zwemdiploma’s dan).
Op de vraag of ik nu verder wilde leren op de middelbare haven en vervoerschool was ik heel stellig.(u denkt hij zegt nee maar:) ja hoor natuurlijk wil ik dat graag dat is goed voor mijn toekomst, maar eerlijk gezegd was dat antwoord beter voor mijn vader en moeder dan voor mij.
Eigenlijk wilde ik, zonder dat ik het op dat moment in de gaten had, zelfstandig zijn zonder dat ik bemoederd werd door school maar helaas ook dat ging gewoon door en voelde mij niet serieus behandeld in mijn ogen, 2 uur terugkomen voor een keer schuin oversteken deed bij mij de deur dicht.
Dus ook deze boeken konden ongelezen retour afzender alleen kwam ik geen jaar verder daarmee, sterker nog ik mocht het jaar daarop ook niet meer komen.
Ik kan de film nog zo terugspoelen: Ik zat te vissen in de singel samen met mijn vader.
Telefoon: (gewoon in de huiskamer er waren toen nog geen mobiele telefoons).
met koks spreekt u,
………
Dus hij kan ook niet meer naar, oohhwww dus dat kan ook niet meer, dus als ik het goed begrijp dan……
Ik zat te vissen in de singel samen met mijn vader, na het telefoon gesprek met het hoofd van de haven en vervoerschool kwam hij naar buiten en zei dat ik naar binnen moest komen en aan zijn gezicht te zien had ik al onweer verwacht.
Dat onweer wat ik verwacht had kwam niet maar of ik daar blij mee moest zijn weet ik niet.
Hij sprak de volgende woorden en die zitten tot op de dag van vandaag nog steeds in mijn hoofd:
Ja john school is afgelopen heb ik net gehoord dus dat betekent dat jij je morgen in gaat schrijven bij het arbeidsbureau en werk gaat zoeken, het is nu juni dus de vakantie komt eraan alleen niet voor jou want ik begreep dat je het hele jaar al vakantie gehad hebt.