Select Page

Verhalen van een levenswerk in de Rotterdamse haven door John Koks

DE CURATOR

Weken van te voren werden er boekingen gedaan van honderden containers en dat hadden wij nog nooit meegemaakt maar er werd ons verzekerd dat Antwerpen veel leeg equipment nodig had.

Allemaal gelul maar dat merkte wij pas toen de curator op de stoep stond.

Iedereen kreeg een gesprek en ik was een van de gelukkige die voorlopig mocht blijven om alles af te bouwen.

Ik kan mij de laatste dag nog herinneren als gisteren, alle collega’s waren die vrijdag beneden en voor velen was het de laatste dag wat gepaard ging met een droevig gevoel en gelijkertijd een gevoel van woede en onrecht.

Dat onrecht kwam door het feit dat iemand de nacht ervoor echt alle waardevolle spullen uit de loods had gehaald en dat er gewoon niets meer te halen was, pure oplichting of hoe je het ook noemen mag maar helaas geen bewijs.

Kortom het was een beetje treurige dag die eindigde met een bezoek van de P.D. om zijn medeleven tegenover ons te betuigen en hoe erg hij het vond, hoe erg wij het vonden merkte die al vlug want binnen 1 minuut stond hij weer buiten en te gillen naar zijn chauffeur om op te schieten en weg te rijden.

Wij hebben hem nooit meer gezien of gehoord en dat is maar goed ook.

Tijdelijk werken voor een curator had ik nog nooit gedaan maar het was niets anders dan je normale werkzaamheden alleen nu vertelde de curator welke containers weg mochten in plaats van de klanten.

Geloof het of niet het was een prettige en rustige tijd en met rustig bedoel ik dat de curator er veel aan gelegen was om het personeel te waarderen en totaal geen werkdruk te laten ervaren.

Het was heel simpel volgens hem, ik heb die containers niet nodig hun wel dus eerst betalen en dan halen maar wel op ons tempo.

Als blijk van waardering werden wij diverse malen uitgenodigd als er weer een stukje afgesloten werd, een laatste container van een klant of zoiets, en dan liet de curator merken dat hij de situatie begreep en mee leefde met ons.

Moet ook zeggen dat er best veel extra beloningen waren boven op ons normale salaris, allemaal in een enveloppe, pasen, pinksteren, begin van mei of einde van juni, ik had nog nooit zoveel verdiend.