Verhalen van een levenswerk in de Rotterdamse haven door John Koks
E.C.T
Zoals ik vertelde werkte ik bij de firma Kramer en het werd groter en groter, dit bleef niet onopgemerkt bij de concurrentie, zeker niet als er ladingpakketten van bedrijf veranderden.
Het grootste containerbedrijf in de rotterdamse haven was destijds E.C.T. europe combined terminus met een vestiging in pernis en een vestiging op de maasvlakte, een onmetelijke vlakte aan container opslag.
Kramer had een ladingpakket van E.C.T. gepikt en die wilde dat terug en eigenlijk wilde ze kramer uit de volle containers hebben om zo hun positie steviger te maken.
Wij werden daar niet in gekend totdat het zover was dat kramer overgenomen werd door E.C.T. .
Alom bekend was het feit dat je bij de E.C.T. best wel goed verdiende in vergelijking met kramer, wat heet ik ging per maand 600 gulden meer verdienen.
Toen alles zwart op wit stond kregen wij van iemand van personeelszaken E.C.T. te horen hoe en wat, daar was ook iemand bij van de o.r., bleek bij navraag de ondernemingsraad te zijn daar hadden wij bij kramer nog nooit van gehoord daar stond de afkorting o.r. voor oprotten.
Het was de bedoeling dat de locatie waar we nu zaten, de gerbrandyweg zou sluiten en al het personeel op de twee andere locaties aan het werk zouden gaan.
Ook was er sprake van dat diverse functies gewogen zouden worden ten einde te kunnen bepalen of de persoon in kwestie gelijk zou staan met een ect’r.
Van horen zeggen wisten wij dat echte ect’rs allemaal functies hadden onderverdeeld in loongroepen en ga zo maar door bij ons was er maar 1 functie ALLES DOEN, maar dat was er niet meer bij je moest, als je buiten werkte overal een certificaat voor hebben en zonder certificaat werd deze functie niet uitgevoerd.
Zelf heb ik altijd op kantoor gezeten en dat was dan net even iets anders maar qua kennis deden we niet onder voor een echte ect”r dus dat komt wel goed dachten wij.
Helaas, in gesprekken werd duidelijk dat er geen plaats was voor alle administratief onderlegde medewerkers wat betekende dat deze overcomplete medewerkers naar de buitendienst moesten.
Voor mij persoonlijk werd het tijdelijk, en vooral tijdelijk een ander verhaal. Als ik wilde mocht ik in het hoofdgebouw bij de afdeling i.c.t. een jaar lang testen uitvoeren ten behoeve van de Delta Sealand Terminal, dit was de eerste robot terminal die gebouwd werd op de maasvlakte en ze hadden 2 mensen nodig die wisten hoe een container er uitzag en wat er allemaal bij komt kijken.
Dat was best wel nodig want al die programmeurs wisten niet helemaal welke containers er waren. Mooi voorbeeld was een container met alleen een schot aan de voor en achterkant dat word een flat genoemd. Een flat ja daar wonen mensen in maar is dat ook een container dan?
We hebben een busje gepakt en met een paar van deze programmeurs een rondje over het terrein gemaakt en er ging een hele nieuwe wereld voor ze open.
Dit hebben wij zo een slordige anderhalf jaar gedaan, en in onze onschuld hadden wij het idee en de hoop dat wij op de d.s.l. terminal aan de aansturing kwamen te zitten maar dat ging niet door, ook wij moesten naar de buitendienst.
Mijn maatje in die tijd, wij reden samen, die was gewend om in de operatie te werken, de operatie is de buitendienst in haventaal.
Ik daarentegen niet dus, ik had nog nooit in de operatie gewerkt en had een bepaald idee over deze mensen, het zouden allemaal rouwdouwers zijn en onbeschoft en ga zo maar door, dat was en is dus absoluut niet waar, ze hebben hun hart op de tong liggen en vertellen gewoon waar het op staat, niet lullen maar poetsen mentaliteit, als je iets niet zint dan zeg je dat gewoon maar ook op een normale manier hoor, geen geschreeuw nee gewoon duidelijk. Maar dat gold ook andersom jij mocht ze ook vertellen waar het op stond.