Select Page

Verhalen van een levenswerk in de Rotterdamse haven door John Koks

NOG EIGENWIJZER HET KAN HAAST NIET

Deze vergissing maakte ik ook maar het is echt mogelijk.

Nadat het dagenlang geregend had in ons kleine kikkerlandje brak eindelijk de zon door dus in de haven betekend dat technisch weer, oftewel lekker weertje om buiten werk te doen.

Ik moet toegeven het had echt een behoorlijke periode geregend en alles was best wel heel erg nat, om een indruk te geven hoe nat het was, er zwommen kikkervisjes in de plassen.

Als dat niet nat is dan weet ik het niet meer.

Kortom het was stralend weer en in de middag zou onze klant zijn estimator sturen om een container te bekijken waar al best een berg ophef over bestond.

Het betrof hier een open top container, dat is een container waar het dak vervangen is door een dekzeil.

Volgens de huurder zat er geen schade op en wij hadden, lang geleden overigens, wel schade geconstateerd.

Wij hadden 2 gaten in het zeil gezien en gerapporteerd aan onze klant, geen echt grote maar toch.

Half twee kwam hij langs, Rinus V. , dronken een kop koffie en toen ter zake, de desbetreffende container stond al apart dus kon er gelijk een inspectie plaatsvinden.

Tijdens de inspectie wilde hij de deuren geopend hebben maar dat vonden wij niet zo een goed idee gezien de weersperikelen van de afgelopen tijd.

Als ik zeg dat…… het liep hoog op en onze medewerker vertelde hem als hij open moest hij dat zelf mocht doen.

Dat heeft hij  geweten, tot aan zijn nek was hij doorweekt, bij het openen van de deuren kwam er een kleine tsunami over hem heen allemaal regenwater wat door het dak kwam en bij het openen van de deuren naar buiten kwam.

Het was zo gigantisch veel dat onze Rinus kompleet omver gespoeld werd en wij in het kantoor niet wisten waar we het moesten zoeken van het lachen.

Natuurlijk hebben we hem zo goed als het kon geholpen maar het bleef een nat pak.